ΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

ΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

Τὴ λειτουργία τῆς Σχολῆς ὅριζαν οἱ ἑκάστοτε κανονισμοί της, οἱ ὁποῖοι ἐπικυρώνονταν ἀπὸ τὴν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὁ τελευταῖος καὶ ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας τῆς τουρκικῆς δημοκρατίας (1951). Τέτοιοι κανονισμοὶ ὁρίστηκαν τὰ ἔτη 1845, 1853, 1857, 1867 (1874, 1898), 1903 καὶ 1951.

συχνὴ ἔκδοση τῶν κανονισμῶν κατὰ τὴν πρώτη περίοδο δείχνει τὴν ἐξέλιξη τῆς Σχολῆς καὶ τὴν ἀνάγκη προσαρμογῆς της στὶς ἀνάγκες καὶ στὶς ἀπαιτήσεις τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς θεολογικῆς ἐπιστήμης.

Ἀπὸ τὸ 1923 καὶ ἑξῆς ἐφαρμόστηκε κανονισμὸς τοῦ 1903, τροποποιημένος στὴν πράξη σύμφωνα μὲ τὸν κανονισμὸ τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας γιὰ τὶς μειονοτικὲς σχολὲς καὶ τὴ μέση ἐκπαίδευση .

κανονισμὸς τοῦ 1951, προϊὸν προεργασιῶν ἀρκετῶν χρόνων καὶ ἀναπροσαρμογῆς στὶς νέες ἀπαιτήσεις, εἶναι πρῶτος καὶ μοναδικὸς μέχρι στιγμῆς ἐπικυρωμένος κανονισμός, ὅπως ἀναφέρθηκε ἤδη, ἀπὸ τὴν τουρκικὴ πολιτεία καὶ ρυθμίζει τὴ λειτουργία τῆς Σχολῆς στὸ πλαίσιο τῶν νέων συνθηκῶν διαβίωσης τοῦ Γένους μας, ἀνταποκρίνεται στὶς ἀνάγκες καὶ στὶς προσδοκίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ λαμβάνει ὑπόψη, μέσα ἀπὸ εἰδικὲς συνθῆκες λειτουργίας τῆς Σχολῆς, τὰ ὅσα ἐπικρατοῦν μεταξὺ τῶν ὀρθοδόξων καὶ ἄλλων χριστιανῶν στὴ θεολογικὴ ἐπιστήμη.

Ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὸν τὸν γενικὸ κανονισμὸ ὑπάρχουν καὶ εἰδικοὶ ἐσωτερικοὶ κανονισμοί, οἱ ὁποῖοι ρυθμίζουν τὶς διάφορες ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς καὶ τῆς λειτουργίας τῆς Σχολῆς.