Σήμερα, 22 Μαΐου, υπογράφη σε αίθουσα του Οικουμενικού Πατριαρχείου μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης (στο εξής Ι.Θ.Σ.) και του Διορθόδοξου Κέντρου της Εκκλησίας της Ελλάδος (στο εξής Δ.Κ.). Την Ι.Θ.Σ. εκπροσώπησε ο Πρόεδρος της Εφορείας της Σχολής, Σεβ. Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος Δανιηλίδης, ο Σεβ. Μητρ. Τρανουπόλεως, κ. Γερμανός Χαβιαρόπουλος, ο Σεβ. Μητρ. Μύρων κ. Χρυσόστομος Καλαϊτζῆς και ο γραμματέας αυτής, Πανοσολ. Διακ. Κ. Παΐσιος Κοκκινάκης. Η Δ.Κ. εκπροσωπήθηκε από τον Διευθυντή αυτού, Σεβ. Μητρ. Θερμοπυλών κ. Ιωάννη Σακελλαρίου, τον επιστιμονικό συνεργάτη του Δ.Κ., κ. Σέργιο Βοΐλα, και την γραμματέα του Δ.Κ., κα. Καλλίοπη Μαυραγκά.
Αντικείμενο της συμφωνίας αυτής αποτελεί η προαγωγή μιας πενταετούς συνεργασίας μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών σε θέματα που αφορούν στη δημιουργική συνεργασία των εκκλησιαστικών βιβλιοθηκών και στην αντιμετώπιση των σύγχρονων προβλημάτων που ανακύπτουν σε όλα τα επίπεδα. Σκοπός της συνεργασίας αυτής ορίζεται εκ του μνημονίου «η διοργάνωση και η φιλοξενία διαλογικών συναντήσεων (συνεδρίων, συμποσίων, σεμιναρίων, ημερίδων και διημερίδων), η επιμόρφωση ενηλίκων, η φιλοξενία παρεπιδημούντων αλλοδαπών διορθοδόξου ιδιότητος (φοιτητών, ερευνητών, κληρικών, πανεπιστημιακών και εκπαιδευτικών), η έντυπη και ηλεκτρονική τεκμηρίωση (Βιβλιοθήκη και Διαδίκτυο).»
Στην προσφώνησή του ο Σεβ. πρόεδρος της Εφορείας της Ι.Θ.Σ. τόνισε την σπουδαιότητα της συνεργασία αυτής για την πρόοδο των διορθοδόξων σχέσεων σε αυτή την περίοδο δοκιμασιών. Στην αντιφώνηση του ο πρόεδρος του Δ.Κ. σημείωσε και ο ίδιος την σημασία αυτής της συνεργασίας και τόνισε την σχέση της Εκκλησίας της Ελλάδος με την Μητέρα Αυτής Εκκλησία.
Στον περικαλλή ενοριακό ναό του Aγίου Νικολάου Χάλκης της Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης ‒με την κανονική άδεια του οικείου ποιμενάρχη‒, την ακολουθία των Β’ Χαιρετισμών στην Υπεραγία Θεοτόκο. Τον συνόδευαν πατέρες από την αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης.
Στο κήρυγμά του ο κ. Ελπιδοφόρος αναφέρθηκε στο πρόσωπο της Θεοτόκου και τη θέση που έχει στην Εκκλησία και την σημασία της για τους πιστούς. Σημείωσε ότι «…εμείς στην Πόλη έχουμε την Παναγία ως προστάτη και πολιούχο και γι’ αυτό και για αιώνες το «τη Υπεμάρχω Στρατηγώ» αποτελούσε τον εθνικό ύμνο» της ρωμιοσύνης.
Στο τέλος, ακολούθησε δεξίωση στην αίθουσα της Κοινότητας Χάλκης.
Νέα έκκληση του Οικουμενικού Πατριάρχου για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης Σε ομιλία του σε εκδήλωση κατά τον εορτασμό της μνήμης του Ιερού Φωτίου Νέα έκκληση προς τις αρμόδιες Αρχές της Τουρκίας να επιτρέψουν την επαναλειτουργία της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, προκειμένου να επανορθώσουν μια μεγάλη αδικία που συντελέσθηκε, απηύθυνε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σε ομιλία του, που πραγματοποίησε σήμερα, στην Αίθουσα Τελετών της «σιωπηλής», από το 1971, Σχολής, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Ιερού Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και ανιδρυτού της Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης όπου στεγάζεται το ιστορικό θεολογικό εκπαιδευτήριο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. «Είναι τόσο κρίμα, τόσο μεγάλη αδικία η αναστολή της λειτουργίας αυτού του φυτωρίου των θεολογικών γραμμάτων! Είναι τόσο κρίμα, ιδιαιτέρως σήμερα, που η ανθρωπότης έχει ανάγκη από το φως του Χριστού και της Εκκλησίας του, [που έχει ανάγκη] να καταρτίζουμε στελέχη και να τα στέλνουμε για να συνεχίζουν το φωταγωγικό έργο των αποφοίτων της Χάλκης. Σήμερα, όπως είπε κάποιος, πέρασαν τα άθεα, πέρασε ο Κομμουνισμός, και ήρθαν τα αντίθεα. Από τα άθεα περάσαμε στα αντίθεα. Γι’ αυτό έχει τόση ανάγκη ο κόσμος από πνευματική τροφή. Βλέπουμε τις αιματοχυσίες, τους πολέμους που γίνονται εδώ και εκεί, και ενώ η Εκκλησία μας προσεύχεται σε κάθε Ακολουθία της, εν εσπέρα και πρωί, και μεσημβρία και εν παντί καιρώ, υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου και υπέρ της ενότητος των πάντων, όλα αυτά καθυστερούν τόσο πολύ να έρθουν», σημείωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συνέχισε: «Και κάνω από αυτή την θέση, αυτή την στιγμή, για μια ακόμη φορά, για πολλοστή φορά, κάνω μια έκκληση εις τας εφ’ ημάς τεταγμένας Αρχάς, να ακούσουν το δίκαιον αίτημά μας, τον κρυφό πόθο μας, και να μας ανοίξουν την Σχολή, η οποία μόνο καλό θα κάνει στην Εκκλησία, στην ανθρωπότητα και σε αυτήν την χώρα εις την οποίαν εδρεύει το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Εάν η έντιμος Κυβέρνησις της Αγκύρας είχε συνειδητοποιήσει το μέγα όφελος το οποίον θα είχε από την επαναλειτουργία της Σχολής μας θα το είχε κάνει προ πολλού. Δεν θα την είχε κλείσει καθόλου. Αλλά δυστυχώς επικρατούν άλλες σκέψεις φαίνεται, άλλες σκοπιμότητες, αλλιώς δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε, πως ένα τέτοιο φυτώριο γραμμάτων και πολιτισμού να μένει «σιωπηλό» και «παροπλισμένο». Ιδιαίτερα συγκινημένος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ανέφερε ότι κάθε φορά που ο ίδιος αλλά και όλοι οι απόφοιτοι της Σχολής επιστρέφουν στη Χάλκη ως προσκυνητές, ανακαλούν στη μνήμη τους τα όμορφα χρόνια που πέρασαν, «κάθε ημέρα και κάθε στιγμή που ζήσαμε υπό τη στέγη αυτής της φιλόξενης Μονής». Προηγουμένως, κατόπιν προτάσεως του ηγουμένου της Μονής της Αγίας Τριάδος, Μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης τίμησε όλους όσοι στήριξαν ποικιλοτρόπως τις δραστηριότητες και τα ανακαινιστικά έργα που πραγματοποιήθηκαν κατά το περασμένο έτος στην Ιερά Μονή. Καλωσορίζοντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τους Αρχιερείς και όλους τους προσκυνητές, ο Μητροπολίτης Προύσης αναφέρθηκε στη σημαντική δωρεά προς την Ιερά Μονή τμήματος του ιερού λειψάνου του ιδρυτού της, Ιερού Φωτίου, «την οποία έκανε ο εκλεκτός κληρικός και πιστό τέκνο της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Δημητρίου, τον οποίο ευχαριστούμε για την σπουδαία αυτή πράξη και τον θεωρούμε στο εξής ως ένα εκ των μεγάλων ευεργετών της καθ’ ημάς μονής». Ακολούθως παρουσιάστηκε η αρχιτεκτονική προμελέτη για τις ήπιας μορφής παρεμβάσεις στη δασική έκταση που περιβάλλει την Ιερά Μονή, που εντάσσεται στο συνολικό σχεδιασμό των έργων ανακαίνισης της και ανάπλασης των χώρων της. Στην εκδήλωση παρέστησαν οι Μητροπολίτες Γέρων Δέρκων Απόστολος, Πρόεδρος της Εφορείας της Μονής, Ελβετίας Ιερεμίας, ο οποίος έλαβε τον λόγο μετά τον Πατριάρχη και μοιράστηκε τις αναμνήσεις του από τα χρόνια της φοιτήσεώς του στην Σχολή, Τρανουπόλεως Γερμανός, Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίος, Μύρων Χρυσόστομος, οι Επίσκοποι Ερυθρών Κύριλλος και Αραβισσού Κασσιανός, ο Αντιπρόεδρος της Βουλής της Βουλγαρίας κ. Vaselin Mareshky, ο Πρέσβης Ευάγγελος Σέκερης, Γεν.Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη, Άρχοντες της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ο Πρόεδρος της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινοπολιτών Νικόλαος Ουζούνογλου, η Ομοτ. Καθηγήτρια Δέσπω Λιάλιου, πρώην Αντιπρύτανης του Α.Π.Θ., πλήθος πιστών από τα Πριγκηπόνησσα, την Πόλη και προσκυνητών από την Ελλάδα και άλλες χώρες. Στο περιθώριο του εορτασμού, ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του κ. İsmail Hakkı Durmuş, Προέδρου του Κόμματος AKP των Πριγκηποννήσων, να φυτέψουν από κοινού, σε μια συμβολική ενέργεια, έναν πλάτανο στους κήπους της Μονής. Νωρίτερα, το πρωί, τελέστηκε Θεία Λειτουργία, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχου, στο κατάμεστο από πιστούς Καθολικό της Μονής. Σε δήλωσή του, ο Αντιπρόεδρος της Βουλής της Βουλγαρίας, σημείωσε ότι παρέστη, στην πανήγυρη της Μονής, ως απλός προσκυνητής, θέλοντας να εκφράσει την αγάπη και τον σεβασμό του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πρόσθεσε δε, πως πάντοτε προσφέρει τις καλές υπηρεσίες του για την ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ της Μητέρας Εκκλησίας, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και της πρώτης θυγατέρας του Οικουμενικού Θρόνου, της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, και του ευσεβούς λαού της χώρας του.
Μετά κωδωνοκρουσιών και ψάλλοντας το απολυτίκιο του Ιερού Φωτίου, σύμπασα η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης, μετά προσκυνητών εκ της Πόλης, αλλά και εξ Ελλάδος, υποδέχθηκε τμήμα του Ιερού λειψάνου του αγίου και Ιερού Φωτίου, του και ιδρυτού της ενταύθα Ιεράς Μονής. Τόσο της υποδοχής του Ιερού τεμαχίου, όσο επίσης της κουράς, αλλά και του εσπερινού, που ακολούθησε, προεξήρχε ο Σεβασμιότατος Ηγούμενος. Το κήρυγμά του Σεβ. ακολούθησε μια παραγωγική συλλογιστική πορεία. Συγκεκριμένα, αυτό αποτελείται από τρείς θεματικές ενότητες. Αρχικά, επικεντρώθηκε στη διδασκαλία του μεγάλου πατρός. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο πρόσωπο του δωρητή του Ιερού τεμαχίου και έκλεισε το λόγο του κάνοντας αναφορά στο πρόσωπο του νέου μοναχού της Μονής. Ειδικότερα, είπε τα εξής: «αυτός ο σπουδαίος Πατριάρχης της Εκκλησίας, αλλά και του γένους μας, συνδύαζε τη διοίκηση, τη Θεολογία αλλά και το μοναστικό βίωμα. Η θεολογία είναι η περιγραφή των περί Θεού μυστηρίων γι’ αυτό και αγαπούσε τα μοναστήρια και ήξερε ότι θεολογία χωρίς εμπειρία δεν νοείται». Αναφερόμενος προς το δωρητή ‒τον οποίο και χαρακτήρισε μέγα‒ είπε: «ότι η ημέρα αυτή είναι εφάμιλλα ιστορική με την ημέρα της ιδρύσεως της Μονής διότι σήμερα ο Πατριάρχης ήρθε ξανά στο μοναστήρι το οποίο ίδρυσε, χάρις στην αγάπη, τη φιλοπατριαρχεία, στην αφοσίωση ενός εξαιρετικού κληρικού του πατρός Επιφανίου». Τέλος, ο Σεβ. μίλησε περί του νέου μοναχού της Μονής, τον πατέρα Περικλή, ο οποίος παρόλο που υπήρξε δόκιμος για ένα έτος, απέδειξε την σοβαρότητά του και σημείωσε ότι είναι ο όγδοος μοναχός ο οποίος εκάρει στην Ιερά Μονή από την έναρξη της ηγουμενίας του. Στη συνέχεια ακολούθησε κέρασμα στο Συνοδικό της Θεολογικής Σχολής όπου όλοι ευεργετήθηκαν από το λόγο του άρτι αφιχθέντα Σεβ. Μητρ. Ελβετίας κ.κ. Ιερεμία. Βρήκε μια ατμόσφαιρα αναμνήσεων, συγκινήσεων, χαράς ‒ο ίδιος υπήρξε μαθητής στη Σχολή για 7 χρόνια‒. Υπογράμμισε, ότι όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν στη Σχολή τώρα, ανανεώνουν και ξαναζωντανεύουν αυτή. Η Σχολή λειτουργεί μυστικά, καθώς ανανεώνεται με τη μοναστική της υπόσταση. Αξίζει να σημειωθεί μια φράση του Πατριάρχου Αθηναγόρα όταν ρωτούσε «πόσοι είμαστε; ‒και απαντούσε‒είμαστε και πολλοί και λίγοι, λίγοι και πολλοί».
Ενημερωτικό Δελτίο Από το Γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Χειροτονία Διακόνου από τον Μητροπολίτη Προύσης στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Χάλκης.
Παρέστη συμπροσευχόμενος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Ένα νέο κληρικό απέκτησε η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. Το Σάββατο το πρωί, 20 Ιανουαρίου, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης, ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος, χειροτόνησε σε Διάκονο τον αδελφό της Μονής, μοναχό Ιωάννη Γρηγοριάδη, κατόπιν ευλογίας του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ο οποίος και επέλεξε να του δώσει το όνομα Ιωαννίκιος προς τιμήν του προκατόχου του, Οικουμενικού Πατριάρχου Ιωαννικίου Γ’ (1761-1763). Πριν την χειροτονία, ο Μητροπολίτης Προύσης, ηγούμενος της Μονής Αγίας Τριάδος, όπου και η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, απηύθυνε προς τον υποψήφιο κληρικό πατρικούς λόγους οικοδομής και νουθεσιών για τη νέα του πορεία. «Ήλθες στην Ιερά αυτή Μονή προ τριετίας περίπου, για να δοκιμασθείς στο μοναστικό βίο. Μαθήτευσες σε μια σιωπούσα Σχολή, δροσιζόμενος υπό την σκιάν των μεγάλων μορφών της Μητρός Εκκλησίας, οι οποίες αν και κατοικούν τα ουράνια, περιϊπτανται όμως αι ψυχαί των εις τας αίθουσας, εις τον Ναόν και στους διαδρόμους του ιερού αυτού χώρου. Ακολούθησες την στενήν και τραχείαν οδόν της αγαμίας και της τελειωτικής αφιερώσεως στο Θεό και στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Ετράφης από το μάννα του πνεύματος του Φαναρίου, επαρηγορήθης υπό την σκέπην της Παναγίας της Παυσολύπης. Ήλθε, λοιπόν και δια σε η ώρα διά το μεγάλο βήμα, διότι ο Παναγιώτατος Αυθέντης και Δεσπότης μας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κκ Βαρθολομαίος, επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν του δούλου του Θεού, και ως ο όντως και αληθής Ηγούμενος του Σταυροπηγίου του τούτου, απεφάσισε την τέλεσιν της εις διάκονον χειροτονίας σου», είπε, μεταξύ άλλων, ο Μητροπολίτης Προύσης και συμβούλευσε τον υποψήφιο κληρικό και πνευματικό του τέκνο: «Να φροντίζεις πάντοτε να παραμένεις πιστός στην αναδείξασά σε Μητέρα Εκκλησία, στο πολύπαθο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, και ασφαλώς πλήρως αφοσιωμένος στον σεπτό Προκαθήμενό του, ο οποίος δεν εφείσθη κόπων, ούτε εδίστασε προ της θαλασσοταραχής, αλλ’ αναλαβών το δύσκολο ταξίδι σε ετίμησε με την υψηλή αυτοπρόσωπο παρουσία του. Να θέσεις και εσύ στην υπηρεσία της Εκκλησίας τα πολλά τάλαντα με τα οποία σε προίκισε ο Θεός και με αυτοθυσία και αυταπάρνηση να διακονήσεις το λαό του Θεού και τα Ιερά συμφέροντα του Σεπτού Κέντρου της Ορθοδοξίας». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, παρέστη συμπροσευχόμενος από το Ιερό Βήμα. Στη δεξίωση που ακολούθησε στην Αίθουσα Τελετών της Ιεράς Θεολογικής Σχολής ο χειροτονήσας Αρχιερέας παρουσίασε στον Οικουμενικό Πατριάρχη τον νεοχειροτονηθέντα Διάκονο Ιωαννίκιο, ο οποίος απηύθυνε λόγους ευχαριστίας προς τον Παναγιώτατο και τον Γέροντά του. «Ανεβαίνοντας τον Λόφο της Ελπίδας, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά, αναρωτιόμουν τί θα έβρισκα στην κορυφή του. Θα έβρισκα μια αδελφότητα απλώς αναπολούντων νωχελικά τους χρόνους της μεγάλης ακμής του Μοναχισμού στα Πριγκηπόννησα; Θα έβρισκα το «Τείχος των Δακρύων» του Ναού της ακαδημαϊκής θεολογίας; Θα έβρισκα, επιτέλους, την Γη της Επαγγελίας;», διερωτήθηκε ο Διάκονος Ιωαννίκιος, σπεύδοντας να δώσει ο ίδιος την απάντηση: «Ο Κύριός μας, όμως, είναι ο Θεός των εκπλήξεων. Και έτσι, αυτό που συνάντησα στον Λόφο της Ελπίδος δεν ήταν απλώς οι απαντήσεις στις απορίες μου, αλλά ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος δια των ευλογιών του Παναγιωτάτου Δεσπότη και Αυθέντου μας, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, με πήρε μυστικά από το χέρι και με καθοδήγησε έως την σημερινή ευλογημένη και πανευφρόσυνο ημέρα». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στην ομιλία του, εξήρε το έργο που επιτελεί ο Μητροπολίτης Προύσης στη Μονή της Αγίας Τριάδος όπου «συγκέντρωσε γύρω του εκλεκτούς νέους, από διάφορα μέρη, και σχημάτισε αυτή την Αδελφότητα η οποία ήδη έδωσε στην Εκκλησία μας επτά κληρικούς […] και ελπίζουμε ότι με το ζήλο και με το ενδιαφέρον που διακρίνουν τον Άγιο Προύσης θα βρει και άλλους νέους, θα τους μυήσει εις το μυστήριον της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, θα τους χειροτονήσει και θα στους προσφέρει απλόχερα εις την Εκκλησία». Αναφερόμενος στο νέο Διάκονο μίλησε για την εξαιρετική μόρφωσή του, τη σεμνότητα, την ταπεινοφροσύνη και την προθυμία του για διακονία. Τον προέτρεψε δε να παραμείνει για πάντα διάκονος από οποιαδήποτε βαθμίδα υπηρετήσει στην Εκκλησία. «Να είσαι φορεύς του πνεύματος διακονίας από το οποίο εμφορείται η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία. Είναι η Πρωτόθρονος και Πρωτεύθυνος εν τη Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά είναι διάκονος της πανορθοδόξου ενότητος. Είναι διάκονος του πληρώματος της Εκκλησίας. Είναι διάκονος εις την υπηρεσίαν της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου και άλλως και δια των διαχριστιανικών, διαθρησκειακών και διαπολιτισμικών διαλόγων που διεξάγει με ιδικήν της πρωτοβουλίαν. Σε αυτό το πνεύμα της διακονίας να ενταχθείς ψυχή τε και καρδία και να παραμείνεις διάκονος εις την υπηρεσίαν της Εκκλησίας και του λαού του Θεού». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν παρέλειψε να ευχηθεί να μην αργήσει η ημέρα της επαναλειτουργίας της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, της οποίας η αναστολή λειτουργίας, το 1971, όπως είπε, αποτελεί μια μεγάλη αδικία. «Πρέπει να γίνει, να έλθει η ημέρα της επαναλειτουργίας της Σχολής μας, διότι αυτό είναι το δίκαιον, το πρέπον, θα είναι η αποκατάσταση μιας γενομένης μεγάλης αδικίας εις βάρος του Γένους μας, της Πίστεώς μας και του πανανθρωπίνου πολιτισμού, η οποία πρέπει να αποκατασταθεί για το καλό όλων μας, και αυτής της χώρας εις την οποίαν εδρεύει το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και ευρίσκεται η Μονή και η Σχολή της Χάλκης». Στη Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Μονής και αργότερα στην Αίθουσα Τελετών της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης παρέστησαν ο Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ, o π.Γρηγόριος Σταμκόπουλος, Αναπλ.Καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, η ομότιμη Καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. και πρώην Αντιπρύτανης του ίδιου Πανεπιστημίου, κυρία Δέσπω Λιάλιου, η μητέρα του νέου Διακόνου, κυρία Ιωάννα Τριανταφύλλου, και πιστοί από τα Πριγκηπόννησα, την Πόλη και την Ελλάδα.
Όπως κάθε χρόνο, ο Σεβ. Ηγούμενος και η αδελφότητα της Μονής άκουσαν τα παραδοσιακά κάλαντα και εόρτια ποιήματα από τα παιδία των εργαζομένων σε αυτήν, τα οποία φοιτούν στην Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή και στο Ζωγράφειο. Κατόπιν, ακολούθησαν οι εγκάρδιες ευχές και παρενέσεις του Σεβ. προς τα παιδιά για το νέο έτος. Στην προσφώνησή του, ο Ηγούμενος παρομοίασε το Πατριαρχείο και την Εκκλησία με τον ήλιο, ο οποίος φωτίζει, εξυγιαίνει και θερμαίνει τους ανθρώπους. Έτσι και το Πατριαρχείο, είπε, είναι ο ήλιος στη ζωή μας, ιδιαίτερα ημών που ζούμε στην Πόλη. Χωρίς το Πατριαρχείο χανόμαστε, ενώ όσο είμαστε κοντά στο Φανάρι και στον Πατριάρχη μας, τόσο ωφελούμαστε και είμαστε ασφαλείς. Τους τόνισε να αγαπούν τη μάθηση και να έχουν στη καρδία τους την Εκκλησία και τον Πατριάρχη μας. Ακολούθησε διάλογος με τα παιδιά, τα οποία μίλησαν στον Ηγούμενο σχετικά με τα μαθήματα και το μέλλον τους. Ιδιαίτερα προσέλκυσε την προσοχή όλων ο τελειόφοιτος μαθητής της Μεγάλης Σχολής Αβραάμ Γιαμάνογλου, ο οποίος εξέφρασε την επιθυμία να σπουδάσει την Αρχιτεκτονική. Τέλος, ο άγιος Προύσης διένειμε δώρα και κεράσματα προς του παρευρισκομένους.
Χοροστατούντος του Σεβ. Ηγουμένου της Ιεράς μας Μονής και απάσης της αδελφότητας, τελέσθηκαν αφ’ εσπέρας οι ακολουθίες του Εσπερινού και του Όρθρου και η Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων στο Καθολικό της Μονής. Στις ακολουθίες το παρόν έδωσαν οι πρόεδροι των κοινοτήτων των νήσων Πριγκήπου και Χάλκης. Κατά την τάξη αναγνώστηκε η Πατριαρχική Απόδειξη της εορτής των Χριστουγέννων. Για λόγους ποιμαντικής μέριμνας η επιστολή αποδόθηκε υπό του Σεβ. Ηγουμένου στη νέα ελληνική και τουρκική γλώσσα. Θα πρέπει να σημειωθεί η ερμηνευτική απόδοση που έκανε ο Ηγούμενος για την κατακλείδα του Πατριαρχικού Μηνύματος, όπου γίνεται λόγος για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης. Ο Σεβασμιώτατος τόνισε το σθένος του Πατριάρχου μας για την σύγκληση της Συνόδου και τον παρομοίασε με τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος έλυσε τον γόρδιο δεσμό με το ξίφος του. Έτσι και ο Πατριάρχης μας, είπε ο άγιος Προύσης, με την σπάθη του πνεύματος και του θάρρους του έλυσε τα αδιέξοδα στα οποία είχε περιέλθει η σύγκληση αυτής της Συνόδου και είχε γίνει γόρδιος δεσμός. Τέλος, μετά τη Θεία Λειτουργία στην πλούσια εόρτια μοναστική τράπεζα, η οποία παρετέθη σε όλους τους εκκλησιασθέντες, ο Σεβ. άκουσε τα παραδοσιακά κάλαντα από τα παιδιά των κοινοτήτων.
